تحلیل عاملی نقش سیاسی دولت در اجرای سیاست خصوصی سازی صنعت ورزش

هدف این پژوهش ارائۀ مدل تحلیل نقش سیاسی دولت در خصوصی سازی ورزش ایران بود. این مطالعه ترکیبی و از نوع طرح های آمیختۀ اکتشافی است. مرحلۀ اول کیفی بود. بدین منظور با مرور مبانی نظری و انجام مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته، اطلاعات تکمیلی گردآوری، سپس داده های 20 مصاحبه به روش گراندد تئوری کدگذاری شد. گروه بندی کدها چهار مؤلفه را نشان داد. مرحلۀ دوم به صورت کمی و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نمونه 222 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامۀ محقق ساخته برگرفته از مرحلۀ کیفی به عنوان ابزار تنظیم شد. روایی محتوایی را پانزده متخصص تأیید کردند و پایایی آن را آلفای کرونباخ 0/813 نشان داد. به منظور محاسبۀ اعتبار سازه و بررسی ساختار عاملی داده ها از تحلیل اکتشافی و تأییدی، و برای محاسبۀ پایایی مقیاس ها و خرده مقیاس ها از آلفای کرونباخ استفاده شد. مقایسۀ متغیرها نشان داد تأثیر مؤلفه های انسجام سیاسی- اجتماعی، حاکمیت قانون و قدرت دولت بر خصوصی سازی ورزش ایران معنا دار بود، ولی مؤلفۀ مشارکت سیاسی با  مقدار 0/128=α اثر معنا داری نداشت. مؤلفۀ انسجام سیاسی- اجتماعی با ضریب رگرسیونی 0/187 دارای بیشترین تأثیر بود و در مرتبه های بعدی حاکمیت قانون (0/156)، قدرت دولت (0/103) و مشارکت سیاسی (0/04) قرار داشتند.